Podsumowanie w rozwinięciu.
Sezon 2015/16 był jedną wielką niewiadomą. Liga miała liczyć aż 15 zespołów (połączenie dwóch Dębickich grup), a połowa z nich, to rywale, z którymi jeszcze nigdy nie mieliśmy przyjemności się zmierzyć.
Żeby zacząć podsumowanie tej piłkarskiej jesienni, powrócę po raz ostatni myślami do wydarzeń z przed roku. Wtedy dobiliśmy do dna, będąc całą długą zimę na ostatnim miejscu w tabeli. Ktoś mądry kiedyś powiedział, że „lepiej opaść na samo dno, niż zawisnąć gdzieś pośrodku, od dna zawsze można się odbić”. Gród od początku wiosny ubiegłego sezonu zaczął przeć do góry. Szybko zwolnił miejsce czerwonej latarni ligi, a siedem zwycięstw w dziewięciu spotkaniach, pozwoliły nam zająć miejsce w środku tabeli.
Śmiem twierdzić, że to właśnie wtedy ta drużyna w siebie uwierzyła, wtedy też nabrała rytmu, chęci wygrywania i rozpędzona przebrnęła przez okres przygotowawczy, dojeżdżając do startu nowego sezonu.
Właśnie w tym miejscu zaczyna się opowieść o najlepszej rundzie w historii Będziemyskiego zespołu.
W pierwszej kolejce na stadionie w Olchowej gościliśmy Dąb Żdżary. Rywale byli tłem dla naszego zespołu. Łatwo i przyjemnie strzelamy przyjezdnym osiem bramek i odprawiamy do domu. Nie to jednak tego popołudnia było najważniejsze. Jak się później okazało w spotkaniu tym więzadła zerwał nasz nowy nabytek Wojciech Kłos i w najbliższym czasie na boisku nam nie pomoże.
W drugiej kolejce pojechaliśmy do Czarnej Tarnowskiej. W osłabionym składzie, po nienajlepszym spotkaniu, wywozimy z trudnego terenu jeden punkt, po niesamowitej bramce Michała Marcinka (1:1). Kolejna ligowa kolejka została rozegrana wyjątkowo w środę. W słabym stylu, mimo przewagi w drugiej połowie, przegrywamy ze zdecydowanie grającym rywalem z Borku Wielkiego 0:2.
Nie odpoczęliśmy długo, bo już w środę zameldowaliśmy się w Korzeniowie. Specyficzny teren, godzinne spóźnienie sędziów i w moim odczuciu, przełomowe, zdecydowane zwycięstwo 1:6.
Ciężkie spotkanie czekało nas w kolejce numer pięć. Rezerwy Błękitnych Ropczyce tylko w pierwszej połowie dotrzymywały nam kroku i prowadziły z nami 0:1. Gród odpalił w drugich 45 minutach i był nie do zatrzymania, wygrywając 1:4. Wyjazd do Zawady na trudny teren, dostarczył nam kolejnych trzech punktów. Po doskonałej pierwszej połowie i prowadzeniu 0:3, w drugiej daliśmy się zdominować, ale rywalowi udało się nam strzelić tylko jednego gola.
Na drodze rozpędzonego Grodu miał stanąć lider z Ocieki. W Olchowej przegrywaliśmy co prawda do 80 minuty 0:1, ale w końcówce pokazaliśmy charakter i wygraliśmy spotkanie 2:1.
Ósma kolejka była szczególna. Po bardzo ciężkim spotkaniu wygraliśmy z wymagającym rywalem w Siedliskach Bogusz 3:6, gdzie ozdobą meczu było cudownej urody trafienie Kacpra Kłosa.
Ocieka straciła punkty i wskoczyliśmy na pozycję lidera, której mieliśmy teraz bronić w kolejnych spotkaniach.
Psikusa sprawiła nam dobrze dysponowana Stara Jastrząbka. Wygrała z nami w Olchowej 1:3,przerwała nam serię pięciu zwycięstw z rzędu, ale lidera nie straciliśmy.
Wyjazdowe spotkanie z LZS Małą, miało być początkiem kolejnej serii zwycięstw. Wygraliśmy z rywalem 1:3. W kolejnej kolejce zdobyliśmy komplet punktów, z dobrze grającym zespołem z Brzeźnicy, wygrywając także 3:1.
Ciężkie zawody w Górze Ropczyckiej zakończyły się dla nas zwycięstwem, po doskonałym i jedynym w meczu trafieniu Bołby. Z Orłami Borowa także wygraliśmy, mimo utraty dwóch bramek w końcówce meczu (4:2).
Ostatnie spotkanie w sezonie, rywalem trzeci zespół ligi, Gród zwyciężył po bardzo trudnym meczu 2:1.
Lidera nie oddaliśmy już do końca rundy jesiennej!
Statystyki naszego zespołu są imponujące. Wygraliśmy jedenaście spotkań, punktami dzieliliśmy się tylko raz a z placu gry pokonani schodziliśmy dwukrotnie. Co ciekawe na wyjeździe nie przegraliśmy ani razu. Zdołaliśmy zdobyć 44 bramki, tracąc przy tym goli 18.
Strzelanie bramek rozłożyło się na cały zespół. Niejednokrotnie gole zdobywane przez naszych piłkarzy, można by było określać bramkami „stadiony świata”.
Najskuteczniejszym piłkarzem był jednak Tryczyński (14 goli), ale zaraz za nim w klasyfikacji strzelców uplasował się nasz drugi napastnik, Marchlik (10 goli, mniej rozegranych spotkań). Najlepszym asystentem był Wojciech Marcinek, a w punktacji kanadyjskiej nie ma sobie równych Tryczyński.
Pozycja lidera po rundzie jesiennej, to z pewnością wielki sukces naszego Będziemyskiego Grodu.
Podziękowania dla każdego piłkarza i działacza, który dołożył cegiełkę do tego sukcesu.
Szczególnie w imieniu całego zespołu z tego miejsca dziękuję trenerowi Dariuszowi Kazneckiemu,
za ogromną pracę i zaangażowanie w budowaniu tego zespołu !
Mieć takiego trenera, to najlepsze co temu zespołowi mogło się przytrafić.
Dziękujemy kibicom za wsparcie i wspólne świętowanie pozycji lidera ! Niech to będą niezapomniane chwile.
Zapominamy już o doskonałej jesienni i mimo, że zachwytów było sporo (bo i nam się należało), to w samo zachwyt nie popadamy.
Zima, praca, praca i jeszcze raz praca i na wiosnę znowu walczymy !
DZIĘKUJEMY !
6
